IUÍT, iuituri, s.n (Rar) Chiuit. [Pr.: -i-u-] – V. iui.
IUÍT s. v. chiot, chiu, chiuit, chiuitură, hău-lire, hăulit, hăulitură, strigăt, ţipăt.
iuít (rar) (i-u-) s. n., pl. iuíturi